Tο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκρινε προσφατα οτι για την αποθήκευση cookies απαιτείται η παροχή από τους χρήστες του Διαδικτύου συγκατάθεσης με θετική ενέργεια και δεν αρκούν τα προσυμπληρωμένα τετραγωνίδια για την παροχή συγκατάθεσης.το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι η συγκατάθεση την οποία ο χρήστης ιστοτόπου πρέπει να δώσει για την αποθήκευση cookies στον εξοπλισμό του και την απόκτηση πρόσβασης σε αυτά δεν δίδεται εγκύρως μέσω προσυμπληρωμένου τετραγωνιδίου το οποίο ο εν λόγω χρήστης πρέπει να αποεπιλέξει προκειμένου να αρνηθεί να δώσει τη συγκατάθεσή του.
Το ζήτημα αν οι πληροφορίες που αποθηκεύονται, ή στις οποίες υπάρχει πρόσβαση, στον εξοπλισμό του χρήστη αποτελούν ή όχι δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα δεν ασκεί επιρροή στο αποτέλεσμα αυτό. Συγκεκριμένα, το δίκαιο της Ένωσης αποσκοπεί στην προστασία του χρήστη από κάθε επέμβαση στην ιδιωτική του ζωή, μεταξύ άλλων και από τον κίνδυνο να εισέλθουν κρυφά αναγνωριστικά στοιχεία ή άλλες παρόμοιες διατάξεις στον εξοπλισμό του εν αγνοία του.
Το Δικαστήριο τονίζει ότι η συγκατάθεση πρέπει να είναι συγκεκριμένη, οπότε το γεγονός ότι ένας χρήστης ενεργοποιεί την επιλογή συμμετοχής στο διαφημιστικό παιχνίδι δεν αρκεί για να γίνει δεκτό ότι δίδει εγκύρως τη συγκατάθεσή του για την αποθήκευση cookies.
Επιπλέον, κατά το Δικαστήριο, οι πληροφορίες τις οποίες ο πάροχος υπηρεσιών πρέπει να δίδει στον χρήστη περιλαμβάνουν τη διάρκεια λειτουργίας των cookies καθώς και το αν τρίτοι μπορούν να έχουν πρόσβαση στα cookies αυτά.
Lawspot.gr

Πρόστιμο ύψους δεκατεσσάρων χιλιάδων ευρώ (€14.000) επέβαλε σε ιατρό για παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων το Γραφείο της Επιτρόπου Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, η ιατρός ζήτησε από την καταγγέλουσα να βιντεογραφήσει τον εαυτό της στο προσωπικό τηλέφωνο της ιατρού, τόσο πριν τη διεξαγωγή της ρινοπλαστικής όσο και μετά τη διεξαγωγή της επέμβασης.
Έπειτα από αρκετούς μήνες, φιλικό πρόσωπο της καταγγέλουσας διαπίστωσε ότι στο επίσημο προφίλ του ιατρείου στο Instagram δημοσιεύθηκε σαν διαφημιστικό σποτάκι, το πριν και το μετά της ρινοπλαστικής, χωρίς να υπάρχει αλλοίωση στα χαρακτηριστικά του προσώπου της καταγγέλουσας, ενώ το ίδιο σποτάκι δημοσιεύθηκε και στο Ιnstagram tv (IGTV).

Μόλις η καταγγέλουσα πληροφορήθηκε τη δημοσίευση του συγκεκριμένου διαφημιστικού βίντεο, απέστειλε προσωπικό μήνυμα στο επίσημο προφίλ του ιατρείου στο Μessenger ζητώντας την άμεση αφαίρεση του συγκεκριμένου βίντεο από το Instagram, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι ουδέποτε έδωσε τη συγκατάθεση της για δημοσίευση του εν λόγω βίντεο ή και άλλων φωτογραφιών της.
Στο εν λόγω αίτημα της καταγγέλουσας, απάντησε η υπεύθυνη του τμήματος marketing του ιατρείου, η οποία απολογήθηκε ότι απολογείται εκ μέρους της ιατρού. Τόσο το βίντεο όσο και οι φωτογραφίες της καταγγέλουσας αφαιρέθηκαν από όλες τις σελίδες του Ιατρείου.
Συγκατάθεση με διαφορετικούς όρους και δυνατότητα ταυτοποίησηςΣτην παρούσα υπόθεση η Kαταγγέλουσα έχει υπογράψει έγγραφο συγκατάθεσης, με το οποίο αποδέχθηκε να χρησιμοποιηθούν οι φωτογραφίες της για ιατρικούς, επιστημονικούς ή εκπαιδευτικούς σκοπούς, νοουμένου όμως ότι οι συγκεκριμένες φωτογραφίες δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητα της, (σε ελεύθερη μετάφραση του κειμένου: «I consent to the photogaphing or televising of the operation(s) to be performed, including appropriate portions of my body, for medical, scientific or educational purposes, provided the pictures do not reveal my identity».
Ωστόσο, στο επίμαχο βίντεο δε λήφθηκε κανένα μέτρο για κάλυψη ή αλλοίωση του προσώπου της Καταγγέλουσας, με αποτέλεσμα η ταυτότητά της να μπορεί άμεσα να εξακριβωθεί από άτομα που την γνωρίζουν (άρθρο 4 ΓΚΠΔ για την ταυτοποίηση προσώπου)
Συνεπεία της ταυτοποίησης, ήταν η άμεση αναγνώριση από άτομα που γνωρίζουν την Καταγγέλουσα και ταυτόχρονα η πληροφόρησή τους ότι είχε υποβληθεί σε ρινοπλαστική, κάτι που αφορά σε ειδικής κατηγορίας προσωπικό δεδομένο εφόσον αφορά σε θέμα υγείας και προστατεύεται από το άρθρο 9 ΓΚΠΔ.
Επιπλέον, η συγκατάθεση που παραχώρησε η Καταγγέλουσα αφορούσε στη χρήση των φωτογραφιών της για ιατρικούς, επιστημονικούς ή εκπαιδευτικούς σκοπούς, νοουμένου ότι οι συγκεριμένες φωτογραφίες δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητα της.
Η εν λόγω ανάρτηση και/ή δημοσίευση και/ή κοινολόγηση του βίντεο σε Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης δε συνάδει με το σκοπό της συγκατάθεσης που παραχώρησε η Καταγγέλουσα, κατά παράβαση των Άρθρων 9.1. και 9.2.α του ΓΚΠΔ, αφού αποκαλύπτεται πλήρως η ταυτότητα της.
Το χρονικό περιθώριο στο οποίο παρέμεινε αναρτημένο το υπό αναφορά βίντεο είναι σχετικό, καθώς έχετε πέραν των 4.000 ακόλουθων (followers) στο επίσημο προφίλ του ιατρείου στο Instagram, άρα ακόμα και σύντομο να είναι το χρονικό διάστημα που παρέμεινε, μπορεί να το παρακολούθησαν μέχρι και 4.000 άτομα.
Κατά την επιβολή του προστιμού, η Επίτροπος έλαβε υπόψιν της μία σειρά από παράγοντες, όπως η άμεση διαγραφή του βίντεο, το οποίο παρέμεινε δημοσιευμένο για σύντομο χρονικό διάστημα, το γεγονός ότι η παράβαση αφορά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, την έκταση της παράβασης που αφορά σε αναλόγως μεγάλο αριθμό followers στο επίσημο προφίλ του ιατρείου στο Instagram και άλλους.
​lawspot.gr

To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εκρινε οτι ειναι νόμιμη η παρακολούθηση εργαζομένων με κρυφές κάμερες​. Η απόφαση αποτελεί μεταστροφή της νομολογίας του Δικαστηρίου, καθώς ένα χρόνο πριν το ΕΔΔΑ (σε Τμήμα) είχε κρίνει ότι εν προκειμένω υπάρχει παραβίαση του δικαιώματος των υπαλλήλων. Με μία απόφαση - σταθμό η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έκρινε ότι η καταγραφή με κρυφές κάμερες ασφαλείας (απολυμένων) υπαλλήλων ισπανικής αλυσίδας σουπερμάρκετ, οι οποίοι εντοπίστηκαν να τελούν κλοπές από τον εργοδότη τους, δεν οδήγησε σε παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού στην ιδιωτική ζωή.Με τη νέα της απόφαση στην υπόθεση López Ribalda and others v Spain, η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε - με μειοψηφία - ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και - ομόφωνα - ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης (δικαίωμα δίκαιης δίκης).

Οι πέντε προσφεύγοντες εργάζονταν ως ταμίες στην M.S.A., αλυσίδα σουπερμάρκετ συμφερόντων ισπανικής οικογένειας.
Στις αρχές του Φεβρουαρίου 2009, ο εργοδότης τους παρατήρησε στο κατάστημα που εργάζονταν οι προσφεύγοντες κάποιες αναντιστοιχίες μεταξύ του επιπέδου των αποθηκευμένων εμπορευμάτων του σουπερμάρκετ και των εμπορευμάτων που πωλούνταν σε καθημερινή βάση. Συγκεκριμένα, ο ελεγκτής του εν λόγω καταστήματος διαπίστωσε υπερβάλλουσες οικονομικές απώλειες της τάξης των 7.780 ευρώ τον Φεβρουάριο, 17.791 ευρώ τον Μάρτιο, 13.936 ευρώ τον Απρίλιο, 18.009 ευρώ τον Μάιο και 24.614 ευρώ τον Ιούνιο 2009.
Προκειμένου να ερευνήσει και να βάλει ένα τέλος στις οικονομικές απώλειες, ο εργοδότης εγκατέστησε στις 15 Ιουνίου 2009 κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης με κάμερες εκ των οποίων άλλες ήταν φανερές και άλλες κρυφές. Οι φανερές κάμερες στόχευαν να μαγνητοσκοπήσουν τυχόν κλοπές από πελάτες καταναλωτές και γι’ αυτό τοποθετήθηκαν στραμμένες προς τις εισόδους και τις εξόδους του σουπερμάρκετ. Οι κρυφές κάμερες στόχευαν να μαγνητοσκοπήσουν και να ελέγξουν τυχόν κλοπές από υπαλλήλους και γι’ αυτό τοποθετήθηκαν με μεγεθυμένη εικόνα στους πάγκους των ταμείων για τα εμπορεύματα, καλύπτοντας έτσι όλη την περιοχή πίσω από τα ταμεία. Η εταιρεία ενημέρωσε προηγουμένως τους υπαλλήλους της για την εγκατάσταση των φανερών καμερών. Ωστόσο, ούτε οι εργαζόμενοι ούτε η επιτροπή προσωπικού της εταιρείας ενημερώθηκαν για τις κρυφές κάμερες.
Στις 25 και 29 Ιουνίου 2009, όλοι οι εργαζόμενοι που ήταν ύποπτοι κλοπής κλήθηκαν σε ξεχωριστές συναντήσεις. Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων, οι προσφεύγοντες παραδέχτηκαν την ανάμειξή τους στις κλοπές παρουσία του εκπροσώπου του σωματείου της επιχείρησης και του νομικού εκπροσώπου της εταιρείας. Στη συνέχεια, όλοι οι εργαζόμενοι απολύθηκαν.
Στις επιστολές απόλυσης των εν λόγω προσφευγόντων αναφερόταν ότι κατά τη διάρκεια του Ιουνίου 2009, οι εν λόγω εργαζόμενοι φαίνονται ξεκάθαρα σε λήψεις από τις κρυφές κάμερες να βοηθούν συναδέλφους τους και πελάτες στην κλοπή εμπορευμάτων, αλλά να διαπράττουν και οι ίδιοι κλοπές. Ο συνήθης τρόπος τέλεσης των κλοπών αυτών ήταν ότι οι προσφεύγοντες περνούσαν τα εμπορεύματα, όπως βρίσκονταν μέσα στα καλάθια των συνεργών τους, με το ειδικό μηχάνημα ανάγνωσης και έπειτα ακύρωναν την αγορά.
Οι πέντε απολυμένοι εργαζόμενοι κατέθεσαν αγωγή για παράνομη απόλυση ενώπιον του κατά τόπον αρμόδιου Εργατικού Πρωτοδικείου, ισχυριζόμενοι ότι το αποδεικτικό υλικό εις βάρος τους συγκεντρώθηκε παράνομα, καθώς παραβίαζε το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής τους.
Το Εργατικό Πρωτοδικείο απέρριψε την αγωγή τους αποφαινόμενο ότι η όλη προσέγγιση της εργοδότριας εταιρείας ήταν αντικειμενική και σύμφωνη με την ισπανική εργατική νομοθεσία καθώς και με τη νομολογία του ισπανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Η αιτιολογία αυτή διατηρήθηκε και από το Ανώτατο Δικαστήριο της Καταλονίας το οποίο απέρριψε την ασκηθείσα έφεσή τους. Οι ασκηθείσες αναιρέσεις των προσφευγόντων επίσης απορρίφθηκαν.
Τέλος, οι συνταγματικές προσφυγές που άσκησαν οι πέντε εργαζόμενοι ενώπιον του ισπανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου για παραβίαση θεμελιώδους δικαιώματός τους απορρίφθηκαν.
Για το λόγο αυτό, οι πέντε απολυμένοι εργαζόμενοι αποφάσισαν να προσφύγουν ενώπιον του ΕΔΔΑ επικαλούμενοι παραβίαση του κατοχυρωμένου από το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ δικαιώματος σεβασμού στην ιδιωτική ζωή τους.
lawnet.gr

Πρόστιμο ύψους 30.000 ευρώ επέβαλε η ισπανική Αρχή Προστασίας Δεδομένων στην εταιρεία Vueling για την πολιτική cookies που χρησιμοποιείται στην ιστοσελίδα της.
Όπως αναφέρει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την Προστασία Δεδομένων, οι χρήστες που αποκτούν πρόσβαση στον ιστότοπο της εταιρείας Vueling (low cost αεροπορική) δεν έχουν τη δυνατότητα να ρυθμίζουν τα cookies που εγκαθίστανται στους υπολογιστές τους.
Όταν ένας χρήσης επισκέπτεται την πολιτική cookies της σελίδας, ενημερώνεται για τα cookies που χρησιμοποιούνται σε αυτήν.
Στην πολιτική cookies αναφέρεται ότι η Vueling μπορεί να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες η ίδια ή μέσω τρίτων με τη χρήση beacons, ετικετών pixel και τοπικής αποθήκευσης, διεξάγοντας αξιολογήσεις και στατιστικούς υπολογισμούς σε ανώνυμα δεδομένα, σημειώνοντας ότι «οι πληροφορίες αυτές δεν θα χρησιμοποιηθούν για κανέναν άλλο σκοπό».
Παράλληλα, στην πολιτική αναφέρεται ότι ενδέχεται να χρησιμοποιούνται cookies τρίτων μερών για την ανάλυση της επισκεψιμότητας.
Ωστόσο, αναφορικά με τη διαχείριση των cookies, η εταιρεία δηλώνει απλώς ότι: «μπορείτε να ρυθμίσετε το πρόγραμμα περιήγησης (web browser) ώστε να δέχεται ή να απορρίπτει από προεπιλογή όλα τα cookies ή να λαμβάνετε ειδοποίηση στην οθόνη σας για τη λήψη κάθε cookie και να αποφασίζετε εκείνη τη στιγμή αν επιθυμείτε την αποθήκευση στο σκληρό σας δίσκο ή όχι. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε εργαλεία αποκλεισμού cookies παρακολούθησης (tracking cookies)».
Τέλος, η πολιτική αναφέρει ότι «μπορείτε να ανακαλέσετε ανά πάσα στιγμή τη συγκατάθεσή σας για τη χρήση cookies από τη Vueling, ρυθμίζοντας κατάλληλα το πρόγραμμα περιήγησης για το σκοπό αυτό και μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις του προγράμματος περιήγησης για να αποτρέψετε την εγκατάσταση cookies από ιστοσελίδες ή τρίτους γενικότερα».
Σύμφωνα με την απόφαση της ισπανικής Αρχής, η εταιρεία δεν παρέχει σύστημα διαχείρισης ή πίνακα διαμόρφωσης cookies που επιτρέπει στον χρήστη να επιλέξει ποια cookies θα χρησιμοποιηθούν με πιο αναλυτικό (granular) τρόπο.
Προκειμένου να διευκολυνθεί αυτή η επιλογή, ο πίνακας θα πρέπει να επιτρέπει μέσω ενός μηχανισμού ή κουμπιού να απορρίπτονται όλα τα cookies, μέσω ενός άλλου να ενεργοποιούνται όλα ή να δίνει τη δυνατότητα να επιλέξει ποια cookies θα εγκατασταθούν, παρέχοντας τη δυνατότητα σε κάθε χρήστη να διαχειριστεί τις προτιμήσεις του.
Σχετικά με το θέμα αυτό, η ισπανική Αρχή σημειώνει πως τα εργαλεία που παρέχονται σε επίπεδο προγράμματος περιήγησης για τη διαμόρφωση των cookies μπορούν να λειτουργούν συμπληρωματικά προς τα προαναφερθέντα εργαλεία, αλλά είναι ανεπαρκή για να υποστηρίξουν από μόνα τους τον επιδιωκόμενο σκοπό της επιμέρους επιλογής cookies.
Η ισπανική Αρχή έκρινε ότι οι πράξεις αυτές συνιστούν παράβαση του άρθρου 22.2 της ισπανικής νομοθεσίας για τις "υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας και το ηλεκτρονικό εμπόριο", σύμφωνα με το οποίο «οι πάροχοι υπηρεσιών μπορούν να χρησιμοποιούν συσκευές αποθήκευσης και ανάκτησης δεδομένων στους τερματικούς εξοπλισμούς των χρηστών, μετά την παροχή σαφούς και πλήρους ενημέρωσης σχετικά με τη χρήση τους, ιδίως όσον αφορά τους σκοπούς της επεξεργασίας δεδομένων».
Με το σκεπτικό αυτό, προχώρησε στην επιβολή προστίμου ύψους 30.000 ευρώ στην εταιρεία.
lawnet.gr

Mε την απο 10 Οκτωβρίου 2019 με αρ. Πρωτ:Ε.2181 ανακοινωση της η ΑΑΔΕ αναφερει οτι σε περίπτωση μείωσης μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας η οποία προήλθε από μετασχηματισμό με τις διατάξεις του ν.δ.1297/1972, το ποσό της υπεραξίας του ν.δ.1297/1972 δεν φορολογείται κατά τον χρόνο που λαμβάνει χώρα η μείωση μετοχικού κεφαλαίου καθόσον δεν συντελείται διάλυση της εταιρείας, επιφυλασσομένων των λοιπών διατάξεων του ν.δ.1297/1972 περί τήρησης ελάχιστου ορίου κεφαλαιοποίησης για μία πενταετία από τη συγχώνευση ή μετατροπή. Σε περίπτωση που η μείωση μετοχικού κεφαλαίου προέρχεται από το ποσό της κεφαλαιοποιηθείσας υπεραξίας του ν.δ.1297/1972, το υπόλοιπο του λογαριασμού τάξεως δεν μεταβάλλεται καθόσον το σύνολο της υπεραξίας, που περιγράφεται στο υπόψη λογαριασμό, θα υπαχθεί σε φορολογία κατά τον χρόνο διάλυσης της εταιρείας κατά ρητή διατύπωση του νόμου (αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση).

To πληρες κειμενο της εγκυκλίου εχει ως εξης:
" Με αφορμή γραπτά ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Με τις διατάξεις του άρθρου 2 του ν.δ.1297/1972, μεταξύ άλλων, ορίζεται ότι η υπεραξία που διαπιστώνεται από την απογραφή των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού των συγχωνευόμενων επιχειρήσεων και εμφανίζεται απαραιτήτως σε ειδικούς λογαριασμούς της συγχωνεύουσας ή νέας εταιρείας, θεωρείται ότι περιέρχεται σε αυτή και φορολογείται κατά το χρόνο της καθ ́ οιονδήποτε τρόπο διάλυσής της.
2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της περ. β ́ του άρθρου 4 του ν.δ. 1297/1972 ορίζεται ότι στις περιπτώσεις μετατροπής ατομικής επιχείρησης ή προσωπικής εταιρείας ή εταιρείας περιορισμένης ευθύνης σε ανώνυμη εταιρεία ή εισφοράς κλάδου των επιχειρήσεων αυτών σε ανώνυμη εταιρεία ή συγχώνευσης αυτών σε ανώνυμη εταιρεία, εκτός της περίπτωσης συγχώνευσης ανωνύμων εταιρειών, οι μετοχές της ανώνυμης εταιρείας, που αντιστοιχούν στην αξία του εισφερόμενου κεφαλαίου, θα είναι υποχρεωτικά ονομαστικές
1
στο σύνολό τους και μη μεταβιβάσιμες κατά ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) του συνόλου τους για μία πενταετία από το χρόνο της συγχώνευσης ή μετατροπής. Όπως διευκρινίσθηκε με την αρ. 25/1973 ερμηνευτική εγκύκλιο του ν.δ. 1297/1972 (μέρος VI), η πιο πάνω προϋπόθεση, όπως άλλωστε και οι λοιπές που θέτει το ίδιο νομοθέτημα (π.χ. τήρηση ελαχίστου κεφαλαίου), πρέπει να υφίσταται καθ ́όλη τη διάρκεια της πενταετίας από τη συγχώνευση ή μετατροπή.
3. Στην υπηρεσία μας έχουν γνωστοποιηθεί περιπτώσεις εταιρειών που έχουν προέλθει από μετασχηματισμό με τις διατάξεις του ν.δ.1297/1972 και στη συνέχεια προχώρησαν σε μείωση μετοχικού κεφαλαίου με αναφορά σε συγκεκριμένα ποσά.
4. Το ΣΛΟΤ κατόπιν ερωτήματος της υπηρεσίας μας με το αριθμ. πρωτ. 1126ΕΞ/23.7.2019 έγγραφό του διευκρίνισε ότι ο λογαριασμός τάξεως στον οποίο εμφανίζεται το ποσό της υπεραξίας του ν.δ.1297/1972 παραμένει με το ίδιο υπόλοιπο μέχρι τη διάλυση της εταιρείας προκειμένου να παρέχεται η πληροφόρηση σχετικά με το ποσό της υπεραξίας που θα πρέπει να φορολογηθεί κατά τον χρόνο αυτό.
5. Ενόψει των ανωτέρω, σε περίπτωση μείωσης μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας η οποία προήλθε από μετασχηματισμό με τις διατάξεις του ν.δ.1297/1972, το ποσό της υπεραξίας του ν.δ.1297/1972 δεν φορολογείται κατά τον χρόνο που λαμβάνει χώρα η μείωση μετοχικού κεφαλαίου καθόσον δεν συντελείται διάλυση της εταιρείας, επιφυλασσομένων των λοιπών διατάξεων του ν.δ.1297/1972 περί τήρησης ελάχιστου ορίου κεφαλαιοποίησης για μία πενταετία από τη συγχώνευση ή μετατροπή. Σε περίπτωση που η μείωση μετοχικού κεφαλαίου προέρχεται από το ποσό της κεφαλαιοποιηθείσας υπεραξίας του ν.δ.1297/1972, το υπόλοιπο του λογαριασμού τάξεως δεν μεταβάλλεται καθόσον το σύνολο της υπεραξίας, που περιγράφεται στο υπόψη λογαριασμό, θα υπαχθεί σε φορολογία κατά τον χρόνο διάλυσης της εταιρείας κατά ρητή διατύπωση του νόμου (αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση).
Σε περίπτωση που δεν έχει κεφαλαιοποιηθεί το σύνολο της υπεραξίας και μέρος αυτής εμφανίζεται σε λογαριασμό αποθεματικού, εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 47 του ν.4172/2013 κατά τον χρόνο μεταγενέστερης κεφαλαιοποίησης ή διανομής του αποθεματικού αυτού.
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ Α.Α.Δ.Ε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ"
edit.

Από τις 17-05-2019  η καταγγελία της εργασιακής σχέσης είναι έγκυρη εφόσον έχει γίνει εγγράφως, έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση και έχει καταχωρηθεί η απασχόληση του απολυόμενου στα τηρούμενα για τον ΕΦΚΑ (τ. Ι ΚΑ) μισθολόγια ή έχει ασφαλιστεί ο απολυόμενος.
Ως εκ τούτου η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου έχει το χαρακτήρα μονομερούς αναιτιώδους δικαιοπραξίας, το κύρος της δηλαδή δεν εξαρτάται από την ύπαρξη νόμιμης αιτίας και λαμβάνει χώρα, εκτός αν έχει περιορισθεί με συμφωνία των μερών ή με διάταξη νόμου. Η καταγγελία ως εκ τούτου δεν είναι καταχρηστική όταν δεν υπάρχει αιτία. Η δε καταχρηστικότητα υφίσταται μόνο αν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι αντικείμενοι στο άρθρο 281 ΑΚ περί κατάχρησης δικαιώματος.
Επιπλέον, παύει εφεξής η υποχρέωση του εργοδότη, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο υπ’ αριθ. 26100/98/07-06-2019 έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, να συμπληρώνει στο «Έντυπο Ε6 – Καταγγελία σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου (με ή χωρίς προειδοποίηση)» πεδίο στο οποίο θα αναφέρεται ο βάσιμος λόγος καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου.

​To Δικαστήριο έκρινε ότι τα στοιχεία που αντλήθηκαν από το άνοιγμα των τραπεζικών του λογαριασμών δεν συνιστούσαν συμπληρωματικά στοιχεία, κατά την έννοια του άρθρου 68 παρ. 2 του ΚΦΕ, ικανά να δικαιολογήσουν την επιμήκυνση της κατ’ αρχήν οριζόμενης πενταετούς προθεσμίας παραγραφής σε δεκαετή, σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ. 4 περ. β΄ του ΚΦΕ.
Περαιτέρω, κρίθηκε ότι τo δικαίωμα του Δημοσίου για την επιβολή (το 2013) πρόστιμου ΚΒΣ (χρήσης 2006) υπέκυψε στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 84 παρ. 1 του ΚΦΕ.
Και τούτο, διότι η έκθεση ελέγχου του ΣΔΟΕ (έτους 2013) και η επεξεργασία στην οποία αυτή προέβη δεν αφορούσε παρά σε αντιπαραβολικό, προς τα βιβλία και στοιχεία και τις δηλώσεις εισοδήματος του προσφεύγοντος, έλεγχο στοιχείων περί των τραπεζικών λογαριασμών του, η εξέταση των οποίων, ωστόσο, αποτελούσε βασικό και τακτικό μέσο του φορολογικού ελέγχου, προκειμένου να διαπιστώσει αν έχει τηρηθεί ή όχι η προβλεπόμενη από τον ΚΒΣ υποχρέωση των ελεύθερων επαγγελματιών για έκδοση απόδειξης παροχής υπηρεσιών, το οποίο (μέσο) είχε στη διάθεσή του κατά τον κρίσιμο χρόνο (2006) και όφειλε να είχε εφαρμόσει ορθολογικά και επίκαιρα.

Δίνεται παράταση της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων για τους κατοίκους της ημεδαπής από την 01 Οκτωβρίου 2019 μέχρι την 14 Οκτωβρίου 2019 επί των ακινήτων που κτηματογραφούνται στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.


Δίνεται παράταση της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων για τους κατοίκους της ημεδαπής, της αλλοδαπής και για το Ελληνικό Δημόσιο από την 16 Σεπτεμβρίου 2019 μέχρι την 31 Οκτωβρίου 2019 επί των ακινήτων που κτηματογραφούνται: 
- Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Θάσου και Ροδόπης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Γρεβενών της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων της Περιφέρειας Ηπείρου.
- Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Ευρυτανίας και Φθιώτιδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
- Στην Κοινότητα Οινόης της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής της Περιφέρειας Αττικής.
 - Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Δράμας και Ξάνθης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
- Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Βοιωτίας και Φωκίδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές των Καλλικρατικών Δήμων Γόρτυνας, Φαιστού, Μινώα Πεδιάδας, Αρχανών – Αστερουσίων και Βιάννου της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου της Περιφέρειας Κρήτης.
- Στους προκαποδιστριακούς Δήμους Αγίου Κωνσταντίνου, Αγρινίου, Θεστιέων (πρώην κοινότητες Καινουργίου, Προσηλίων), Νεάπολης και Παραβόλας και στις Κοινότητες Αγίου Νικολάου, Δοκιμίου, Καμαρούλας, Νέας Αβόρανης και Παναιτωλίου της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλίας και Ακαρνανίας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.
-Σις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Λασιθίου της Περιφέρειας Κρήτης.
-Επί των ακινήτων που κτηματογραφούνται στους προκαποδιστριακούς Δήμους Ιωλκού (πρώην κοινότητες Αγίου Ονουφρίου, Ανακασιάς και Άνω Βόλου) και Νέας Ιωνίας και στις Κοινότητες Αγίου Βλασίου, Αγίου Λαυρεντίου, Αγριάς, Άλλης Μεριάς, Άνω Λεχωνίων, Διμηνίου, Δρακείας, Κάτω Λεχωνίων, Κατωχωρίου, Μακρινίτσης, Πορταριάς και Σταγιατών της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

Δίνεται παράταση της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων για τους κατοίκους της ημεδαπής, της αλλοδαπής και για το Ελληνικό Δημόσιο από την 1 Οκτωβρίου 2019 μέχρι την 29 Νοεμβρίου 2019 επί των ακινήτων που κτηματογραφούνται: 
- Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Καστοριάς και Φλώρινας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
- Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
- Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Σάμου, Ικαρίας και Χίου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
- Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Κορινθίας και Αργολίδας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
-Στις υπόλοιπες περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
- Επί των ακινήτων που κτηματογραφούνται στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Μαγνησίας και Σποράδων της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
- Επί των ακινήτων που κτηματογραφούνται στους προκαποδιστριακούς Δήμους Αιγίου και Ερινεού (πρώην κοινότητες Ζήριας, Νέου Ερινεού, Καμαρών) και στις Κοινότητες Αγίου Κωνσταντίνου, Βαλιμιτίκων, Δημητρόπουλου, Διγελιωτίκων, Κουλούρας, Λόγγου, Ροδοδάφνης, Σελιανιτίκων, Σελινούντος και Τεμένης της Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.

​Μετά από διερεύνηση καταγγελιών καταναλωτών για παράνομη και καταχρηστική παρακράτηση ποσών από λογαριασμούς μισθοδοσίας και συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς, το Υπουργείο Ανάπτυξης & Επενδύσεων προέβη στην επιβολή διοικητικής κύρωσης ύψους 110.000 ευρώ σε πιστωτικό ίδρυμα και καλεί την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών να επιστήσει την προσοχή στις τράπεζες- μέλη της αναφορικά με την υποχρέωσή τους να τηρούν και να εφαρμόζουν πιστά τη νομοθεσία για την προστασία των ακατάσχετων λογαριασμών και τις ειδικές διατάξεις για το ακατάσχετο του μισθού ή της σύνταξης.

​Με την απο 25-9-2019 Πραξη Νομοθετικου Περιεχομενου (ΦΕΚ  Α 142)  ορισθηκε οτι οι επιχειρήσεις που έχουν συμβληθεί με την εταιρεία με την επωνυμία «Thomas Cook Group PLC», απαλλάσσονται από την υποχρέωση από
δοσης  του  φόρου  διαμονής  για το χρονικό διάστημα από 23.9.2019 μέχρι και 10.10.2019. 

​Το ΤρΔΕφΑθ  με την υπ.αρ. 1369/2019 αποφαση του εκρινε οτι σε τέλη υπόκεινται κατά κανόνα τα έγγραφα περί συνάψεως των συμβάσεων και οτι υπαρχει  υποχρέωση καταβολής τελών χαρτοσήμου και επιβολης φπα επί συμβάσεως δανείου όταν το σχετικό ποσό είναι καταβλητέο και η εξόφληση γίνεται στην Ελλάδα, οπότε πρόκειται για υποχρέωση εκτελεστέα στην Ελλάδα. Τέτοια περίπτωση συντρέχει και όταν αποστέλλονται τα οφειλόμενα χρήματα στην Ελλάδα με τραπεζικό έμβασμα. 
Επιπλέον κρίθηκε οτι στην έννοια του όρου «χορήγηση πιστώσεων» της παραπάνω διάταξης της περ. Κγ' της παρ. 1 του άρθρου 22 του Κώδικα Φ.Π.Α., που απαλλάσσονται από το Φ.Π.Α., δεν εμπίπτουν οι συμβάσεις παροχής έντοκων δανείων ως συμβάσεις παροχής πίστωσης γιατί δεν μπορούν να είναι αντικείμενο του φόρου αυτού. Είναι δε εκτός πεδίου εφαρμογής Φ.Π.Α. η σύμβαση παροχής πίστωσης, καθόσον, η χορήγηση πιστώσεων αφορά παροχή υπηρεσιών, από το υποκείμενο στο φόρο - δηλαδή το πρόσωπο (φυσικό ή νομικό), που παρέχει τις υπηρεσίες του σε τρίτους και το οποίο αποκτά το σχετικό έσοδο από την παροχή των υπηρεσιών αυτών που αποτελεί και τη φορολογητέα αξία, στην οποία υπολογίζεται ο Φ.Π.Α. Κατόπιν αυτών, αναφέροντας ο νομοθέτης στην παραπάνω διάταξη ότι απαλλάσσεται από το Φ.Π.Α. «η χορήγηση πιστώσεων», δεν εννοεί την ίδια την σύμβαση χορήγησης πίστωσης, αλλά την αμοιβή την οποία λαμβάνει αυτός που χορηγεί την πίστωση, εξαιτίας της εξυπηρέτησης (διευκόλυνσης) που παρέχει στον λήπτη της πίστωσης. Η εν λόγω δε «αμοιβή», η οποία αποτελεί και έσοδο εκείνου που χορηγεί την πίστωση, είναι και το αντικείμενο του Φ.Π.Α., που απαλλάσσεται από το φόρο, σύμφωνα με τη μνημονευόμενη διάταξη, χωρίς να ασκεί επιρροή το γεγονός ότι η αμοιβή αυτή καταβάλλεται για εξυπηρέτηση πράξης που, κατά τα προαναφερόμενα, δεν υπόκειται σε Φ.Π.Α., αλλά σε τέλος χαρτοσήμου 2%.

​Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με αποφαση του Τρίτου Τμηματος του  εκρινε προσφατα στην υποθεση Ottília Lovasné Tóth Κατά ERSTE Bank Hungary Zrt.,  καλούμενο να ερμηνευσει αρθρα της κοινοτικής οδηγίας σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές σε υποθεση σχετικά με την αναγνώριση τως καταχρηστικής  ρήτρας περιεχόμενης σε σύμβαση ενυπόθηκου δανείου συνομολογηθέντος σε ξένο συνάλλαγμα τα εξης:
1. Δεν θεωρείται καταχρηστική, γενικώς και χωρίς περαιτέρω εξέταση, συμβατική ρήτρα η οποία δεν αποτέλεσε αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως και έχει ως σκοπό ή αποτέλεσμα την αντιστροφή του βάρους αποδείξεως εις βάρος του καταναλωτή. 
Η ερμηνεια αυτή εχει ως αποτέλεσμα την αναστροφή του βαρους αποδειξης της καταχρηστικότητας της ρητρας εις βαρος του καταναλωτή ως προς τις συνθηκες της καταχρηστικής συναψης, και αυτές της ατομικής διαπραγματευσης, οι οποιες πρεπει να αποδειχθουν για καθε ρητρα που αμφισβητείται.

2.   Δεν μπορει να θεωρηθεί  καταχρηστική ρητρα στις συμβασεις  η οποία έχει ως σκοπό ή αποτέλεσμα τη δημιουργία της εύλογης πεποιθήσεως στον καταναλωτή ότι υποχρεούται σε εκπλήρωση όλων των συμβατικών υποχρεώσεών του, ακόμη και όταν εκτιμά ότι ορισμένες παροχές δεν οφείλονται, καθόσον η ρήτρα αυτή δεν μεταβάλλει τη νομική κατάσταση του καταναλωτή λαμβανομένης υπόψη της εφαρμοστέας εθνικής νομοθεσίας .

3.   Δεν επιβαλλεται στην τραπεζα  υποχρέωση παροχής συμπληρωματικών πληροφοριών σχετικά με ρήτρα η οποία είναι μεν διατυπωμένη κατά τρόπο σαφή, πλην όμως τα έννομα αποτελέσματά της μπορούν να προσδιορισθούν μόνο μέσω της ερμηνείας διατάξεων του εθνικού δικαίου ως προς τις οποίες δεν υφίσταται πάγια νομολογία.
Η ερμηνεία αυτή εχει ως αποτελεσμα την απαλλαγή απο την τραπεζα της υποχρεωσης να δωσει συμπληρωτικές πληροφοριες στον δανειστή σχετικα με ρητρα της συμβασεως του την οποια η ιδια θεωρεί σαφή εφοσον τα αποτελεσματα της μπορουν να ερμηνευτουν δικαστικά και δεν υπαρχει προηγουμενη αποφαση του Εθνικου δικαστηρίου.

4)      Δεν αποτελεί  συμβατική ρήτρα αυτή που προβλεπει οτι η τραπεζα  δικαιούται να εκτιμά μονομερώς εάν η παροχή του καταναλωτή εκπληρώθηκε σύμφωνα με τη σύμβαση, και επομενως τετοια ρητρα ειναι καταχρηστική .
Στην περιπτωση αυτή την ερμηνεία θα κανει το εθνικό Δικαστήριο. 

​To Β΄Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (επτ. Συνθεση),εκρινε με την υπ.αρ. 351/2019 όπως και με την υπ.αρ. 1438/2018 προηγουμενη αποφαση του ότι η αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ελαφρύτερης διοικητικής κύρωσης (και, γενικότερα, του ευμενέστερου για τον φορολογούμενο νόμου περί επιβολής διοικητικών κυρώσεων) για παράβαση της φορολογικής νομοθεσίας αποτελεί γενική αρχή του ημεδαπού φορολογικού δικαίου με δικαιολογητικό έρεισμα τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1) και περί αναλογικότητας των περιορισμών του δικαιώματος επί της περιουσίας (άρθρο 25 παρ. 1 εδαφ. Δ), οι οποίες δεσμεύουν τον νομοθέτη, όσον αφορά τη ρύθμιση, με διατάξεις μεταβατικού δικαίου, των υποθέσεων επιβολής φορολογικών κυρώσεων που εκκρεμούν ενώπιον της Διοίκησης ή ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, όταν αυτός κρίνει ότι η αποτελεσματική πρόληψη και καταστολή των οικείων παραβάσεων μπορεί να επιτευχθεί μέσω της θέσπισης διοικητικών κυρώσεων ηπιότερων σε σχέση με τις ήδη προβλεπόμενες στο νόμο.
Ο ευμενέστερος ή μη για τους φορολογουμένους χαρακτήρας του νεότερου νόμου που προβλέπει κύρωση για ορισμένη φορολογική παράβαση δεν κρίνεται γενικώς, αλλά ενόψει της συγκεκριμένης περίπτωσης, κατόπιν σύγκρισης όλων των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούν στο χρονικό διάστημα από τη διάπραξη της παράβασης έως και την εκδίκαση της υπόθεσης από το διοικητικό δικαστήριο.
Η διάταξη του άρθρου 2 παρ. 4 περίπτ. β του ν. 2523/1997, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 26 του ν. 3943/2011, είναι ευμενέστερη για τους φορολογούμενους σε σχέση με τις αντίστοιχες προϊσχύσασες διατάξεις των νόμων 2523/1997 και 3220/2004, δεδομένου ότι με αυτήν μειώθηκε σε 120% (έναντι 300%, σύμφωνα με την αρχική διάταξη του άρθρου 2 παρ. 4 περίπτ. β του ν. 2523/1997, και έναντι 200%, κατά το άρθρο 40 του ν. 3220/2004) το ανώτατο όριο (πλαφόν) του ποσοστού του πρόσθετου φόρου του άρθρου 1 του ν. 2523/1997, για ανακριβή δήλωση εισοδήματος. Εξάλλου, η παράγραφος 2 του άρθρου 26 του ν. 3943/2011 ναι μεν προβλέπει ότι η ρύθμιση της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου έχει εφαρμογή για φύλλα ελέγχου ή πράξεις προσδιορισμού που εκδίδονται μετά τη δημοσίευση του νόμου αυτού, αλλά ούτε αποκλείει ρητώς την εφαρμογή της σε ήδη εκδοθέντα φύλλα ελέγχου ούτε έχει τη σαφή έννοια ότι επιτάσσει τέτοιο αποκλεισμό, αφενός, διότι θα επρόκειτο περί ερμηνείας συναγόμενης εξ αντιδιαστολής και, αφετέρου, επειδή από τις προπαρασκευαστικές εργασίες της θέσπισής της δεν προκύπτει κάποιο στοιχείο που να δικαιολογεί, ενόψει των αρχών της αναλογικότητας και της ισότητας, απόκλιση από την αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ελαφρύτερης φορολογικής κύρωσης και, επομένως, η προαναφερόμενη ερμηνευτική εκδοχή της ανωτέρω διάταξης θα κατέληγε σε αποτέλεσμα ασύμβατο προς το Σύνταγμα ή/και την ΕΣΔΑ. Τούτων έπεται ότι η ρύθμιση του άρθρου 26 (παρ. 1 και 2) του ν. 3943/2011, ερμηνευόμενη σε συνδυασμό με όσα έγιναν δεκτά παραπάνω, έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται και για φύλλα ελέγχου που είχαν ήδη εκδοθεί κατά το χρόνο δημοσίευσης του νόμου αυτού και αφορούν σε ανακριβείς δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος των χρήσεων 2003 και 2004.

Ο Συνήγορος του Πολίτη δέχτηκε σηµαντικό αριθµό αναφορών σχετικά µε προβλήµατα που δηµιουργούνται σε δηµοτικούς και ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθµούς και αφορούν την αντιµετώπιση των γονέων που δεν ασκούν την επιµέλεια των τέκνων τους.Μετά από πρόταση του Συνηγόρου το Υπουργείο Εσωτερικών και ∆ιοικητικής Ανασυγκρότησης εξέδωσε εγκύκλιο προς τους οργανισµούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την κατοχύρωση του δικαιώµατος των ανηλίκων να ανατρέφονται και από τους δύο γονείς και να επικοινωνούν µε τον γονέα που δεν µένει µαζί τους.
Στη συνέχεια, το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης προέβη στην έκδοση αντίστοιχου εγγράφου για τους αντίστοιχους σταθµούς και τις µονάδες απασχόλησης βρεφών και νηπίων, που λειτουργούν από φορείς ιδιωτικού δικαίου.
​Ειδικότερα, διευκρινίστηκαν τα ακόλουθα:Α) Ως προς το θέµα της επικοινωνίας γονέα-τέκνου στο χώρο του σταθµού/µονάδας:1ον . Στις περιπτώσεις που η άσκηση της επιµέλειας του παιδιού, λόγω διάστασης ή διαζυγίου των γονέων του, έχει ανατεθεί στο γονέα που διαµένει µαζί του, η περιστασιακή επικοινωνία του παιδιού µε το γονέα που δεν µένει µε το παιδί, αλλά διατηρεί τη γονική µέριµνα, δεν µπορεί να απαγορευθεί εντός του σταθµού. Κατά µείζονα λόγο δεν µπορεί να απαγορευθεί η είσοδος του γονέα αυτού στον σταθµό/µονάδα, καθώς και η συµµετοχή του σε εκδηλώσεις, όπως οι εορτές.2ον . Μόνο για σπουδαίο λόγο είναι δυνατόν να µην επιτραπεί σε γονέα η είσοδός του στον σταθµό, η συµµετοχή του σε δραστηριότητες ή εκδηλώσεις του σταθµού, ή η επικοινωνία µε το παιδί. Η «εντολή» του ενός γονέα προς το προσωπικό του σταθµού να απαγορεύσει την είσοδο του άλλου ή την επικοινωνία µε το τέκνο, δεν συνιστά σπουδαίο λόγο.3ον . Η επικοινωνία δεν θα πρέπει, ωστόσο, να ανατρέπει την συµµετοχή του παιδιού στο πρόγραµµα δηµιουργικής απασχόλησης.Β) Η ενηµέρωση του γονέα που δεν ασκεί την επιµέλεια του τέκνου επιβάλλεται στο πλαίσιο εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του προσωπικού του σταθµού. Κατ’ εξαίρεση, εάν από τον γονέα έχει αφαιρεθεί η άσκηση της γονικής µέριµνας, υποχρέωση ενηµέρωσής του για το πρόσωπο του τέκνου έχει ο άλλος γονέας, χωρίς όµως να αποκλείεται η δυνατότητα του σταθµού να προβεί σε ενηµέρωσή του.Γ) Η συµµετοχή του γονέα που δεν ασκεί την επιµέλεια του τέκνου (αλλά το υπόλοιπο της γονικής µέριµνας) στα συλλογικά όργανα δεν µπορεί να αποκλειστεί για το λόγο αυτό.∆) Η παραλαβή του παιδιού γίνεται από το πρόσωπο που ορίζει ο γονέας που ασκεί την επιµέλειά του. Σε περίπτωση διαφωνίας γονέων που ασκούν από κοινού την επιµέλεια, η παραλαβή πρέπει να γίνεται σύµφωνα µε την αρχική δήλωση, έως ότου προσκοµισθεί στον σταθµό δικαστική απόφαση, η οποία επιλύει τη διαφωνία των γονέων.Μέριµνα του προσωπικού πρέπει να αποτελεί η προστασία των δικαιωµάτων του παιδιού, λαµβάνοντας υπόψη την άποψή του και έχοντας ως γνώµονα το συµφέρον του, χωρίς να ευνοεί τυχόν ιδιοκτησιακές αντιλήψεις του γονέα που ασκεί την επιµέλεια, αλλά αντίθετα να ενθαρρύνει τη µεγαλύτερη δυνατή συµµετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου τους. 

​Ο Κανονισμός 2016/679 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευρύτερα γνωστός ως Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων - ΓΚΠΔ (και στα αγγλικά General Data Protection Regulation - GDPR), ψηφίστηκε στις 27 Απριλίου 2016 και τίθεται σε υποχρεωτική εφαρμογή για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 25 Μαΐου 2018.
Πρόκειται για ένα νέο, ενιαίο και άμεσα εφαρμόσιμο νομικό πλαίσιο, το οποίο ρυθμίζει την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ατόμων που βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από άλλα άτομα, εταιρείες ή οργανισμούς.
Ο Κανονισμός δεν αφορά στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προσώπων που δεν βρίσκονται στη ζωή ή νομικών προσώπων, όπως, για παράδειγμα, εταιρειών.
Επίσης, ο GDPR δεν εφαρμόζεται στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από φυσικό πρόσωπο στο πλαίσιο αποκλειστικά προσωπικής ή οικιακής δραστηριότητας και, ως εκ τούτου, χωρίς σύνδεση με κάποια επαγγελματική ή εμπορική δραστηριότητα.
Μόλις τεθεί σε εφαρμογή τον Μάιο του 2018, ο GDPR καταργεί την Οδηγία 95/46/ΕΚ, η οποία είχε ενσωματωθεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ, και συγκεκριμένα στην Ελλάδα με τον Νόμο 2472/1997.
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου για τον ελληνικό Νόμο για την Προστασία Δεδομένων, ο Νόμος 2472/1997 επίσης θα καταργηθεί στο σύνολό του.
Με τον νέο Κανονισμό ενισχύονται τα δικαιώματα των υποκειμένων των δεδομένων, αυξάνονται, ποσοτικά και ποιοτικά, οι υποχρεώσεις των υπεύθυνων και εκτελούντων την επεξεργασία και γενικώς ενισχύεται σημαντικά η προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών της ΕΕ.
Τα προβλεπόμενα πρόστιμα (μπορεί να φτάσουν τα 20 εκατομμύρια ευρώ ή το 4% του παγκόσμιου τζίρου) σε συνδυασμό με τις αυξημένες υποχρεώσεις συμμόρφωσης που οφείλουν να επιδεικνύουν οι επιχειρήσεις, αποτελούν τεράστια πρόκληση για την αγορά και τη Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

​Με την υπ' αριθμ 127/2017 απόφασή της η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα επέβαλε πρόστιμο εβδοµήντα χιλιάδων ευρώ (70.000) σε εταιρεία για ανεπιθύμητες τηλεφωνικές κλήσεις.Η υπόθεση έφτασε στην Αρχή έπειτα από πλήθος καταγγελιών αναφορικά με ανεπιθύμητες τηλεφωνικές κλήσεις που πραγµατοποιούνται µε ή χωρίς ανθρώπινη παρέµβαση και µε σκοπό την προώθηση προϊόντων ή υπηρεσιών, από την εν λόγω εταιρεία.
Από τη συνολική εξέταση των καταγγελιών εκ μέρους της Αρχής, προέκυψε ότι η εν λόγω εταιρεία (υπεύθυνος επεξεργασίας):α) προβαίνει σε αυτοματοποιημένες κλήσεις για την προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών χωρίς την προηγούμενη ειδική προς τούτο συγκατάθεση των υποκειμένων των δεδομένων,β) προβαίνει σε πραγματοποίηση κλήσεων χωρίς να εξετάζει επαρκώς αν οι συνδρομητές των καλούμενων αριθμών έχουν καταχωρήσει τους αριθμούς τους στο μητρώο «opt-out» του παρόχου τους,γ) δεν ικανοποιεί επαρκώς την υποχρέωση ενημέρωσης των υποκειμένων των δεδομένων ούτε ικανοποιεί αποτελεσματικά το δικαίωμα αντίρρησης,δ) χρησιμοποιεί ως βασικό αρχείο για την κατάρτιση των προς κλήση αριθμών παλαιούς καταλόγους του ΟΤΕ, γεγονός που παραβιάζει την υποχρέωση του υπευθύνου να τηρεί τα αρχεία επικαιροποιημένα.
Ενόψει όλων αυτών, η Αρχή επέβαλε στην εταιρεία πρόστιµο εβδοµήντα χιλιάδων ευρώ (70.000) για παράβαση των διατάξεων του άρ. 11 παρ. 1 και 2 του ν. 3471/2006, απευθύνοντας παράλληλα προειδοποίηση για παράβαση των άρθρων 4 και 5 του ν. 2472/1997 καλώντας τη, εντός διαστήµατος δύο 27 µηνών να διαγράψει κάθε αρχείο µε στοιχεία συνδροµητών που τηρεί κατά παράβαση της νοµοθεσίας και να ενηµερώσει σχετικά την Αρχή.Η Αρχή απευθύνει επίσης, σύσταση στην εταιρεία όπως εφαρµόσει κατάλληλες διαδικασίες για την ικανοποίηση των δικαιωµάτων ενηµέρωσης και αντίρρησης, και να εφαρµόσει κατάλληλη διαδικασία για τη λήψη και ενοποίηση του µητρώου του αρ. 11 του ν. 3471/2006.

​Σύμφωνα με την υπ.αρ. 752/2018 αποφαση του Β΄Τμ. Του ΣτΕ οριζονται οι προϋποθεσεις καταβολής του 50% του οφειλομενου κυριου φορου κατ’ αρθρο 93 παρ.3 ΚΔΔ. Ειδικοτερα ορισθηκε ότι:
Η διάταξη του άρθρου 93 παρ. 3 εδαφ. α΄ του ΚΔΔ, που επιβάλλει θεμιτό περιορισμό του δικαιώματος ένδικης προστασίας (βλ. ΣτΕ 1619/2012 Ολομ., 3832/2014 επταμ.), ερμηνευόμενη, αφενός, στενώς, ως θεσπίζουσα όρο του παραδεκτού του ενδίκου μέσου της έφεσης στις φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές (βλ. ΣτΕ 2036/2014 επταμ.) και, αφετέρου, υπό το φως των αναφερόμενων στην αιτιολογική έκθεση του ν. 3900/2010 (όπου σημειώνεται η ανάγκη αποτροπής της μακροχρόνιας παράτασης της είσπραξης «φορολογικών εσόδων», καθώς και η ανάγκη αποθάρρυνσης της άσκησης εφέσεων, με μόνο σκοπό την καθυστέρηση της εκπλήρωσης εκ μέρους των διαδίκων των νόμιμων υποχρεώσεών τους, ιδίως για την καταβολή φόρων), έχει την έννοια ότι ο εκκαλών οφείλει να καταβάλει μέχρι την ημερομηνία της αρχικής δικασίμου, με ποινή απαραδέκτου της έφεσης, ποσοστό 50% του οφειλομένου, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, κυρίου φόρου, δασμού ή τέλους εν γένει, όχι όμως και του οφειλόμενου ποσού της σχετικής χρηματικής κύρωσης που επιβλήθηκε με την επίμαχη καταλογιστική πράξη της φορολογικής ή τελωνειακής αρχής, ήτοι όχι να καταβάλει το  50% του ένδικου πολλαπλού τέλους, που καταλογίσθηκε στον εκκαλούντα για την φορολογική παράβαση διοτι το αντικείμενο της διαφοράς καθορίζεται με βάση το ποσό του αμφισβητούμενου φόρου ή τέλους, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το ποσό του σχετικού προστίμου (βλ. ΣτΕ 761/2014 επταμ).

​Με την εγκύκλιο 18/2018 του ΕΦΚΑ κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 4488/2017 σχετικά με τις προϋποθέσεις καταβολής της σύνταξης σε περιπτώσεις ποινικής καταδίκης του δικαιούχου.
Όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο, με το εν λόγω άρθρο επανακαθορίζονται κατά τρόπο ενιαίο για το σύνολο των συνταξιούχων του ΕΦΚΑ οι προϋποθέσεις καταβολής της σύνταξης σε περίπτωση ποινικής καταδίκης των δικαιούχων, που εκτίουν ποινή στερητική της ελευθερίας μεγαλύτερη του ενός έτους.
Στο εδ. α του άρθρ. 27 του ν. 4488/2017 ορίζεται: «…η καταβαλλόμενη σύνταξη αναστέλλεται για όσο διάστημα ο συνταξιούχος εκτίει περιοριστική της ελευθερίας ποινή…».Οι στερητικές της ελευθερίας ποινές προβλέπονται στο άρθρ. 51 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα (Π.Δ. 283/85, όπως ισχύει) και είναι οι εξής: α) η κράτηση, β) η φυλάκιση, γ) η κάθειρξη, δ) ο περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων και ε) ο περιορισμός σε ψυχιατρικό κατάστημα.
Στην παρ. 9 του άρθρ. 82 του Π.Κ. ορίζεται ότι η «περιοριστική της ελευθερίας ποινή που μετατράπηκε σε χρηματική ή πρόστιμο ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, διατηρεί το χαρακτήρα της περιοριστικής της ελευθερίας ποινής και μετά τη μερική ή ολική απότιση της ποινής στην οποία έχει μετατραπεί ». 
Επομένως, στην περίπτωση που η διάταξη του άρθρ. 27 πρέπει να εφαρμοστεί, εάν μία ποινή περιοριστική της ελευθερίας μετατραπεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις οικείες διατάξεις του Π.Κ., διατηρεί το χαρακτήρα αυτό, με αποτέλεσμα να πρέπει να συνεχιστεί η αναστολή καταβολής της σύνταξης.
Σχετικά με τη μεταβίβαση της ανασταλείσας σύνταξης στους δικαιοδόχους όσον αφορά την έναρξη των οικονομικών αποτελεσμάτων από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρ. 27, γενικά ισχύουν τα αναφερόμενα στην παρ. 3 του κοινοποιούμενου εγγράφου του ΥΠΕΚΑΑ, ήτοι στην περίπτωση μεταβίβασης σύνταξης που αναστέλλεται με βάση τις εν λόγω διατάξεις, διευκρινίζουμε επιπλέον τα εξής: 
Στη σελ. 7 της εγκ. 6/2018 σχετικά με την συνταξιοδότηση λόγω θανάτου των συνταξιούχων του ΕΦΚΑ, αναφέρεται ότι η έναρξη συνταξιοδότησης του επιζώντα και των λοιπών δικαιούχων προσώπων καθορίζεται από την περ. α της παρ. 5 του άρθρ. 12 του ν. 4387/2016, όπου ορίζεται ότι η σύνταξη καταβάλλεται από την πρώτη του επομένου του θανάτου μήνα, εφαρμοζομένων παράλληλα, κατά περίπτωση, και των οικείων καταστατικών διατάξεων των φορέων οι οποίοι εντάχθηκαν στον Ε.Φ.Κ.Α.
Επειδή, λοιπόν, κατ’ εφαρμογή του β΄ εδαφίου του άρθρου 27 του ν.4488/2017 γίνεται εξομοίωση της αιτίας της συνταξιοδότησης με την αιτία του θανάτου, η επαλήθευση του ασφαλιστικού κινδύνου («θάνατος») στην περίπτωση αυτή συμπίπτει με την ημερομηνία έναρξης έκτισης της ποινής. 
Επομένως, θα πρέπει να εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του άρθρ. 12 του ν.4387/2016, όπως ισχύουν, για θανάτους από 13/5/2016 και μετά, ως προς τους δικαιούχους, την έναρξη, τη διάρκεια και τη λήξη του δικαιώματος συνταξιοδότησης (βλ. σελ. 6-11 της εγκυκλίου 6/2018).
 Ευνόητο είναι ότι στην προκείμενη περίπτωση ειδικός λόγος λήξης του δικαιώματος είναι και η λήξη της ποινής που εκτίεται, εξαιτίας της οποίας ανεστάλη η καταβολή της σύνταξης.
Ωστόσο, όταν η ημερομηνία έναρξης έκτισης της ποινής για αδίκημα που τελέσθηκε κατά ασφαλιστικού φορέα ανάγεται σε χρόνο πριν από την 13/5/2016 («θάνατος» πριν από τις 13/5/2016), τότε θα πρέπει να εφαρμόζονται κατά περίπτωση οι οικείες προϊσχύουσες διατάξεις συνταξιοδότησης λόγω θανάτου.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ: α) Έστω ότι συνταξιούχος του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ είχε καταδικαστεί για αδίκημα που δεν στρεφόταν κατά του ασφαλιστικού του φορέα. Η συνταξιοδότησή του όμως είχε ανασταλεί από 1/2/2016 , κατ΄εφαρμογή των διατάξεων που ίσχυαν στο τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.Ο ανωτέρω υπέβαλε αίτηση για την άρση της αναστολής τον 1ο /2018 προκειμένου να του χορηγηθεί η σύνταξή του κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρ. 27 του ν.4488/2017 όπως ισχύει από 13/9/2017. Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να επαναχορηγήσουμε την σύνταξη στον ανωτέρω, αναδρομικά από 1/10/2017.β) Σε άλλη περίπτωση, το αδίκημα στρεφόταν κατά ασφαλιστικού φορέα και η ημερομηνία έναρξης έκτισης της ποινής που επιβλήθηκε στο συνταξιούχο με τη δικαστική απόφαση είναι η 13/12/2016. Η δε επιβληθείσα ποινή ήταν μεγαλύτερη των έξι μηνών ή του ενός έτους – κατά περίπτωση σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις- και η συνταξιοδότησή του είχε ανασταλεί. Η σύζυγος του ανωτέρω καταθέτει αίτηση στις 1/12/2017, δηλαδή μετά την ισχύ της συγκεκριμένης διάταξης προκειμένου να της χορηγηθεί σύνταξη σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις συνταξιοδότησης λόγω θανάτου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αφενός θα εφαρμοσθούν οι διατάξεις συνταξιοδότησης λόγω θανάτου του άρθρ. 12 του ν.4387/2016 ( έναρξη έκτισης ποινής : 13/12/2016), αφετέρου η σύνταξη θα ξεκινήσει να καταβάλλεται στην δικαιούχο από 1/10/2017 σύμφωνα με την διάταξη του άρθρ. 27 του ν.4488/2017.γ) Έστω ότι η συνταξιοδότηση έπρεπε να ανασταλεί από την 1/11/2017 (ημερομηνία έκδοσης της δικαστικής απόφασης 20/10/2017), για αδίκημα που τελέσθηκε κατά ασφαλιστικού φορέα σύμφωνα με το άρθρ. 27 του ν.4488/2017. Οι δικαιούχοι του άρθρ. 12 του ν.4387/2016 υποβάλουν την αίτηση στις 1/12/2017, επομένως η σύνταξη θα ξεκινήσει να τους καταβάλλεται στις 1/11/2017 [ημερομηνία που αντιστοιχεί στην 1η ημέρα του μήνα που αρχίζει η αναστολή καταβολής της σύνταξης δεδομένου ότι η δικαστική απόφαση εκδόθηκε στις 20/10/2017.

Με βάση το άρθρο 6 του ν. 2472/1997 για την εγκατάσταση συστήματος βιντεοεπιτήρησης απαιτείται η υποβολή γνωστοποίησης στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
Η ίδια υποχρέωση γνωστοποίησης υπάρχει και για κάθε μεταβολή στο σύστημά βιντεοεπιτήρησης (π.χ. προσθήκη, αφαίρεση ή επανατοποθέτηση καμερών).
Σε περίπτωση που η γνωστοποίηση αυτή δε λάβει χώρα, είναι δυνατό να επιβληθούν τόσο διοικητικές όσο και ποινικές κυρώσεις, σύμφωνα με τα άρθρα 20 και 22 του ν. 2472/1997.
Εξαίρεση από τον κανόνα της υποχρέωσης γνωστοποίησης αποτελούν οι περιπτώσεις που το σύστημα βιντεοεπιτήρησης λαμβάνει ή/και καταγράφει εικόνα από αποκλειστικά ιδιωτικό, μη επαγγελματικό χώρο, όπως για παράδειγμα στο σπίτι.
Ως προς το σημείο τοποθέτησης των καμερών, αυτό μπορεί να είναι οπουδήποτε εντός του διαμερίσματός.
Ωστόσο, επισημαίνεται ότι απαγορεύεται να λαμβάνεται εικόνα από εξωτερικό δημόσιο χώρο, όπως για παράδειγμα κάμερα στο μπαλκόνι η οποία λαμβάνει εικόνα από δρόμο ή πεζοδρόμιο, καθώς και από γειτονικά κτίρια (άρθρο 3 της οδηγίας 1/2011).
Εάν πρόκειται για οροφοδιαμέρισμα, η τοποθέτηση κάμερας και η επεξεργασία θεωρούνται νόμιμες, εφόσον το πεδίο λήψης εικόνας είναι το απολύτως απαραίτητο για τον σκοπό της προστασίας της εισόδου του διαμερίσματος.
Με άλλα λόγια το πεδίο λήψης θα πρέπει να περιορίζεται στην επιτήρηση της πόρτας του διαμερίσματος, και να λαμβάνει τη λιγότερη δυνατή εικόνα από κοινόχρηστους χώρους, όπως σκάλα και ασανσέρ, καθώς με τον τρόπο αυτό, τα πρόσωπα που κατά κανόνα ενδέχεται να θίγονται από την επεξεργασία είναι αυτά που έχουν ως σκοπό την είσοδο στην οικία του ενοίκου του οροφοδιαμερίσματος.
Το πρόσωπο που έχει τοποθετήσει την κάμερα θεωρείται  υπεύθυνος επεξεργασίας για την εγκατάσταση αυτή και, επομένως, έχει όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το ν. 2472/1997 και την οδηγία 1/2011, όπως υποχρέωση υποβολής γνωστοποίησης στην Αρχή, υποχρέωση ικανοποίησης των δικαιωμάτων ενημέρωσης, πρόσβασης και αντίρρησης των υποκειμένων, υποχρέωση τήρησης του απορρήτου και της ασφάλειας της επεξεργασίας.
Τι ισχύει για την τοποθέτηση καμερών σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικίας;
Κάμερα μπορεί να τοποθετηθεί σε κοινόχρηστο χώρο στάθμευσης, για επιτήρηση οχήματος, εφόσον δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα από την πολυκατοικία. Θα πρέπει όμως γι’ αυτό να ερωτηθούν οι υπόλοιποι ένοικοι, η κάμερα να εστιάζει αποκλειστικά στο όχημα και να τοποθετηθούν ευδιάκριτες πινακίδες. Για αυτή την επεξεργασία, πρέπει να υποβάλεται γνωστοποίηση στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
Σύμφωνα με την Oδηγία 1/2011 της Αρχής Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, για την εγκατάσταση συστήματος βιντεοεπιτήρησης απαιτείται απόφαση του οργάνου που είναι αρμόδιο για τη διαχείριση της πολυκατοικίας (π.χ. Γενική Συνέλευση ιδιοκτητών, όπως αυτή ορίζεται στον κανονισμό της πολυκατοικίας, με ποσοστά ανά ιδιοκτησία κ.λπ.). 
Αν ο κανονισμός της πολυκατοικίας προβλέπει ήδη την εγκατάσταση του συστήματος βιντεοεπιτήρησης, τότε απλά ακολουθείται ό,τι ορίζεται στον κανονισμό.
Αν δεν προβλέπεται από τον κανονισμό η εγκατάσταση, απαιτείται συναπόφαση των 2/3 των ενοίκων. Αυτό σημαίνει ότι οι ένοικοι θα εκφράσουν γνώμη μόνο για το αν επιθυμούν ή όχι την λειτουργία του συστήματος βιντεοεπιτήρησης. Επισημαίνεται ότι σε κάθε (κατοικημένο) διαμέρισμα αναλογεί μία ψήφος.
Κατόπιν θετικής γνώμης, δίνεται η δυνατότητα στην Γενική Συνέλευση της πολυκατοικίας να αποφασίσει την εγκατάσταση.

Αποδεκτή έγινε από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων η γνωμοδότηση 229/2017 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σχετικά με τη δυνατότητα συμψηφισμού ανταπαίτησης οφειλέτη σε βάρος του Δημοσίου με οφειλές του προς αυτό που έχουν υπαχθεί σε προσωρινή διαταγή κατ' άρθρο 5 του ν. 3869/2010 με περιεχόμενο την αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων κατά του οφειλέτη και τη διατήρηση της πραγματικής και νομικής κατάστασης της περιουσίας του.
Όπως αναφέρει η ΑΑΔΕ,  η γνωμοδότηση εκδόθηκε σε απάντηση ερωτήματος σχετικά με το επιτρεπτό ή μη διενέργειας αυτεπάγγελτου συμψηφισμού, κατ' άρθρο 83 του Κ.Ε.Δ.Ε., ανταπαίτησης οφειλέτιδας σε βάρος του Δημοσίου με απαιτήσεις του Δημοσίου κατ' αυτής που έχουν υπαχθεί σε προσωρινή διαταγή κατ' άρθρο 5 του ν. 3869/2010, με περιεχόμενο την «αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων κατά του οφειλέτη και τη διατήρηση της πραγματικής και νομικής κατάστασης της περιουσίας του».
Με την ανωτέρω γνωμοδότηση κρίθηκε (κατά πλειοψηφία) ότι σε περίπτωση έκδοσης προσωρινής διαταγής κατ' άρθρο 5 του ν. 3869/2010, όπως ισχύει, με περιεχόμενο την «αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων κατά του οφειλέτη και τη διατήρηση της πραγματικής και νομικής κατάστασης της περιουσίας του», χωρίς να περιλαμβάνεται σε αυτή ρητή απαγόρευση διενέργειας συμψηφισμού απαιτήσεων του οφειλέτη και των δανειστών του, είναι επιτρεπτός, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 83 του ν. δ. 356/1974 (Α' 90, Κ.Ε.Δ.Ε.), ο αυτεπάγγελτος συμψηφισμός ανταπαιτήσεων οφειλέτη σε βάρος του Δημοσίου με απαιτήσεις του Δημοσίου κατ' αυτού, μέχρι το ύψος που αυτές καλύπτονται, εφόσον οι προϋποθέσεις του συμψηφισμού συνέτρεξαν πριν από την υποβολή της αίτησης για την υπαγωγή στον ν. 3869/2010, κατ' ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 36 του ν. 3588/2007 (Πτωχευτικού Κώδικα), δυνάμει του άρθρου 15 του ν. 3869/2010, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στη γνωμοδότηση.

Οι οφειλέτες με συνολικές προς ρύθμιση οφειλές προς όλους τους πιστωτές (φορολογική διοίκηση, Κ.Ε.Α.Ο., πιστωτικά ιδρύματα, κ.λ.π.) που ανέρχονται από είκοσι χιλιάδες ευρώ (20.000€) και δεν ξεπερνούν το ποσό των πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000€) και πληρούν τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια επιλεξιμότητας των άρθρων 2 και 3 του Ν. 4469/2017, έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν ηλεκτρονικά αίτηση για την υπαγωγή τους στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, μέσω της ιστοσελίδας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) (www.keyd.gov.gr), με τη χρήση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας.
Μετά την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών έως 31/12/2018 στην ηλεκτρονική πλατφόρμα της Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. από τον οφειλέτη και προκειμένου να εξετασθεί η πρόταση του, απαιτείται ο τελευταίος να κριθεί βιώσιμος. Η αξιολόγηση της βιωσιμότητας, στην απλοποιημένη διαδικασία ρύθμισης των οφειλών που περιγράφει η παρούσα, παράγεται με τυποποιημένο τρόπο. Ειδικότερα, ένας οφειλέτης κρίνεται βιώσιμος για την τυποποιημένη πρόταση ρύθμισης εφόσον πληροί σωρευτικά τα κάτωθι κριτήρια: α) Θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων κατά την τελευταία χρήση ή σε δύο (2) από τις τρεις (3) τελευταίες χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στο ν. 4469/2017, και β) Ο λόγος του συνόλου των προς ρύθμιση οφειλών κατά την 31η Δεκεμβρίου του 2016, μετά την αφαίρεση του συνόλου των τόκων υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα, ποσοστού 95% των απαιτήσεων του Δημοσίου από πρόστιμα και ποσοστού 85% των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής , προς το καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA = Καθαρό Αποτέλεσμα (μετά Φόρων) + Φόροι + Αποσβέσεις + Τόκοι) να είναι ίσος ή μικρότερος από οκτώ (8).
Για τη ρυθμιση αφαιρουνται τα κατωθι ποσά ανά πιστωτή:
 α) το σύνολο των τόκων υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα.
β) ποσοστό ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) των απαιτήσεων του Δημοσίου από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί από τη φορολογική διοίκηση. 
γ) ποσοστό ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.
Στην περίπτωση που ο οφειλέτης πληροί τα προαναφερόμενα κριτήρια ρυθμίζει την οφειλή του σε ισόποσες μηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις ως ακολούθως:
 (αα) Το ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης που θα προτείνεται δε δύναται να είναι μικρότερο από το ποσό των πενήντα (50) ευρώ ανά πιστωτή.
 (αβ) Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση των θεσμικών πιστωτών (χρηματοδοτικοί φορείς, Δημόσιο, Φ.Κ.Α.) δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις εκατόν είκοσι (120). 
(αγ) Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση των λοιπών ιδιωτών πιστωτώνδεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις είκοσι τέσσερις (24). 
(αδ) Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση πιστωτών οι οφειλές των οποίων προέρχονται από συμβάσεις παροχής εργασίας οποιουδήποτε τύπου δεν επιτρέπεται να ξεπερνούν τις έξι (6).
Για τον υπολογισμό των τοκοχρεωλυτικών δόσεων λαμβάνεται υπόψη επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο euribor τριμήνου, προσαυξημένο κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες και κατά την του ν. 128/1975 κατά περίπτωση, αν είχε προγενέστερα συμφωνηθεί ότι η εισφορά αυτή βαρύνει τον οφειλέτη. Για τους χρηματοδοτικούς φορείς το επιτόκιο είναι κυμαινόμενο και αναπροσαρμόζεται ανά τρίμηνο, με έναρξη την ημερομηνία κατάρτισης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Για τους υπόλοιπους πιστωτές το επιτόκιο είναι σταθερό, με κρίσιμο χρόνο την ημερομηνία υποβολής της αίτησης ρύθμισης. Σε περίπτωση υπερημερίας του οφειλέτη, οι οφειλόμενες δόσεις προς τους χρηματοδοτικούς φορείς, βαρύνονται με το προαναφερθέν επιτόκιο.

​Με την υπ' αριθμ. 8/2017 γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Ε' Τμήμα) απάντησε σε ερώτημα του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης αναφορικά με την επιστροφή αποδοχών αργίας που καταβλήθηκαν μη νόμιμα σε δημόσιο υπάλληλο.
Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, η υπηρεσία νομίμως αναζητά από δημόσιο υπάλληλο την επιστροφή, ως αχρεωστήτως καταβληθέντων, των χρηματικών ποσών που αυτός έλαβε μη νόμιμα κατά το χρονικό διάστημα που τελούσε σε κατάσταση αργίας, λόγω πειθαρχικής καταδίκης σε πρώτο βαθμό για το παράπτωμα της αδικαιολόγητης αποχής από την εκτέλεση των καθηκόντων του και επιβολής στον ίδιο της ποινής της οριστικής παύσης, έστω και αν ο εν λόγω υπάλληλος καταδικάστηκε μεταγενέστερα, με σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την ποινή της προσωρινής παύσης, η επιβολή της οποίας, βάσει των σχετικών διατάξεων που ίσχυαν κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης του ως άνω δικαστηρίου δικαιολογούσε την καταβολή αποδοχών αργίας.

​Από 1-1-2018 αίρεται η αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης των υπαλλήλων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 7  του Ν.4354/2015 και ενεργοποιείται εκ νέου η μισθολογική εξέλιξη των υπαλλήλων αυτών, σύμφωνα με το άρθρο 11 του ιδίου νόμου 4354/2015, συνυπολογιζομένου και του τυχόν πλεονάζοντος χρόνου που είχε υπολογιστεί κατά την αρχική κατάταξη, χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από 1-1-2016 μέχρι και 31-12-2017.
Διευκρινίζεται ότι η αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης των υπαλλήλων για το χρονικό διάστημα από 1.1.2016 έως 31.12.2017 αφορά όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους, τόσο αυτούς που υπηρετούσαν στις 31.12.2015 όσο και αυτούς που διορίστηκαν από 1.1.2016 και μετά.
Δηλαδή η μισθολογική εξέλιξη μέχρι 31.12.2017 ανεστάλη τόσο για τους υπηρετούντες κατά την 31-12-2015 όσο και γι αυτούς που διορίστηκαν μετά την 1.1.2016 και κατατάχθηκαν στα Μ.Κ. ανάλογα με τα τυπικά τους προσόντα, την τυχόν προϋπηρεσία καθώς και τον κατέχοντα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο σπουδών.
Το ίδιο ισχύει και για τους αποφοιτήσαντες μετά την 1.1.2016 από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης.
Πέραν των ανωτέρω, από την άρση αναστολής της μισθολογικής εξέλιξης των υπαλλήλων επηρεάζεται επίσης η μισθολογική εξέλιξη α) των υπαλλήλων που είχαν υποβάλει αίτηση αναγνώριση προϋπηρεσίας μετά την 1-1-2016, η οποία είτε αναγνωριζόταν με το προηγούμενο μισθολογικό καθεστώς (ν.4024/2011) είτε από το ισχύον (ν.4354/2015) και β) των υπηρετούντων την 1-1-2016 υπαλλήλων που είχαν υποβάλει αιτήσεις για αναγνώριση μεταπτυχιακών ή διδακτορικών τίτλων σπουδών μετά την 1-1-2016.
Προκειμένου να διασφαλιστεί στο μέτρο του δυνατού, η ορθή εφαρμογή της ως άνω διάταξης παρατίθενται τα ακόλουθα παραδείγματα:Π.χ. α) Έστω υπάλληλος ΠΕ κατηγορίας με χρόνο υπηρεσίας κατά την 1-1-2016, 4 έτη και 6 μήνες ο οποίος είχε καταταχθεί στο Μ.Κ. 3 της κατηγορίας του με πλεονάζοντα χρόνο 6 μήνες. Από 1-1-2018 που ενεργοποιείται η μισθολογική εξέλιξη, ο συγκεκριμένος υπάλληλος θα καταταγεί στο επόμενο Μ.Κ. (Μ.Κ.4) μετά την παρέλευση 18 μηνών, συμπληρώνοντας τους απαιτούμενους 24 μήνες για την αλλαγή κλιμακίου και τούτο διότι, τα έτη 2016 και 2017 δεν υπολογίζονται στο χρόνο υπηρεσίας του για την απονομή του επόμενου μισθολογικού κλιμακίου, καθώς για αυτά τα δύο έτη δεν προβλέπεται καμία μισθολογική εξέλιξη.β) Έστω υπάλληλος ΠΕ κατηγορίας ο οποίος κατά την 31/12/2017 κατέχει το ΜΚ 3, δεν έχει προσωπική διαφορά και από τη σύγκριση αποδοχών που έγινε κατά την 31.12.2015 έλαβε αύξηση ύψους 60€ στο βασικό μισθό του, την οποία λαμβάνει σε 4 ισόποσες δόσεις. Επίσης, κατά την κατάταξή του την 1.1.2016 είχε πλεονάζοντα χρόνο 6 μήνες ενώ με αίτησή του μετά την 1-1-2016 ζήτησε την αναγνώριση μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών και επομένως από 1-1-2018 δικαιούται προώθηση κατά 2 μισθολογικά κλιμάκια.Ο υπάλληλος αυτός μετά την 1-1-2018 που ενεργοποιείται η μισθολογική εξέλιξη, προωθείται κατά 2 ΜΚ, κατατάσσεται στο 5ο ΜΚ και λαμβάνει στο ακέραιο τη διαφορά μεταξύ των 2 κλιμακίων (118€), καθώς και την 3η δόση της αύξησης που είχε προκύψει κατά την αρχική κατάταξη με το ν. 4354/2015. Για την αλλαγή του επόμενου ΜΚ, θα πρέπει να περάσουν 18 μήνες (συν 6 μήνες πλεονάζων χρόνος), ώστε να συμπληρωθεί το διάστημα των 24 μηνών που απαιτείται για μισθολογική εξέλιξη. Στην περίπτωση που ο υπάλληλος αυτός έχει και προσωπική διαφορά, αυτή συμψηφίζεται με την αύξηση που προέκυψε από την αλλαγή του κλιμακίου.

​Η πειθαρχική δίωξη είναι υποχρεωτική όχι μόνο επί καταδικαστικών αποφάσεων, αλλά σε κάθε περίπτωση που υπάρχουν σαφείς και συγκεκριμένες ενδείξεις τέλεσης πειθαρχικού παραπτώματο.
Με την υπ’ αριθμ. 27/2018 γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απάντησε σε ερώτημα Υπηρεσίας του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης σχετικά με το εάν η προθεσμία των είκοσι ημερών που προβλέπεται από το άρθρο 114 παρ.6 εδ. β του Ν. 3528/2007 (Κώδικας Δημοσίων Πολ. Διοικ. Υπαλλήλων & Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.) είναι δεσμευτική για τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα.Σύμφωνα με το ιστορικό του φακέλου, εις βάρος υπαλλήλων Υπηρεσίας του ΕΦΚΑ, ασκήθηκε ποινική δίωξη για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος κατά συναυτουργία.Ακολούθως ασκήθηκαν προσφυγές από τους κατηγορουμένους υπαλλήλους κατά του κλητηρίου θεσπίσματος, που απορρίφθηκαν με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο τους παραπέμπει στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου ΑθηνώνΕνόψει των ανωτέρω, και ότι η δικογραφία βρίσκεται στο στάδιο του προσδιορισμού δικασίμου της υπόθεσης ενώ μεταξύ των κατηγορουμένων περιλαμβάνονται και υπάλληλοι ,που είναι μέλη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου της Υπηρεσίας και υπηρετούν σε επιτελικές θέσεις , ερωτάται εάν η προθεσμία των είκοσι ημερών, που προβλέπεται στο άρθρο 114 παρ.6 του Ν.3528/2007, μετά την ενημέρωση από την Εισαγγελία, εντός της οποίας τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα οφείλουν να αποφαίνονται αιτιολογημένα για την άσκηση ή μη πειθαρχικής δίωξης σε βάρος υπαλλήλου, είναι δεσμευτική ή η πειθαρχική δίωξη δύναται να ασκηθεί σε όλα τα στάδια της ποινικής δίωξης μέχρι την έκδοση απόφασης.Όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στη γνωμοδότηση, η πειθαρχική δίωξη είναι υποχρεωτική όχι μόνο επί καταδικαστικών αποφάσεων, όπως εσφαλμένα διαλαμβάνει η Υπηρεσία (η περίπτωση αυτή συντρέχει όταν έχει προηγηθεί η ποινική δίκη και έχει εκδοθεί καταδικαστική απόφαση), αλλά σε κάθε περίπτωση κατά την οποία υπάρχουν σαφείς και συγκεκριμένες ενδείξεις ή αναφορές τέλεσης πειθαρχικού παραπτώματος.Οι δε πειθαρχικοί προϊστάμενοι οφείλουν (και δεν εναπόκειται στη διακριτική τους ευχέρεια), εντός της προθεσμίας των είκοσι ημερών της παρ.6 του άρθρου 114 του Ν. 3528/2007 αφότου λάβουν ενημέρωση κατά τα ανωτέρω, να αποφανθούν αιτιολογημένα για την άσκηση ή μη πειθαρχικής δίωξης εις βάρος υπαλλήλου τους δια την συμπεριφοράν των, η οποία διώκεται ποινικώς.